Historia Obrazu

Obraz Pana Jezusa Cierniem Koronowanego
Obraz Pana Jezusa Cierniem Koronowanego

W ołtarzu głównym znajduje się „łaskami słynący” Obraz Pana Jezusa Cierniem Koronowanego. Na obrazie tym 8 kwietnia 1678 roku pojawiły się krople krwi. Od tego momentu rozpoczął się kult Pana Jezusa Cierniem Koronowanego. 23 lipca 1763 roku prymas Władysław Łubieński uznał dekretem obraz za „łaskami słynący”.

Obraz ten pochodzi prawdopodobnie z I połowy XVII wieku. Stanowił własność rodziny Kozierowskich, a później Skórkowskich poprzez wniesienie jako posag. Ma wymiary 79,5×67 cm i jest malowany na płótnie farbami olejnymi i przyklejony do deski, które to drewniane wzmocnienie może pochodzić z okresu przeniesienia do wielkiego ołtarza w 1757 roku, gdyż w 1820 roku w czasie pożaru był wyrąbywany celem uratowania. Płótno ukazuje Chrystusa do połowy obnażonego i bez trzciny, który ma związane ręce i ułożone w tzw. krzyż św. Andrzeja. Na głowę Jezusa wkładają koronę z cierni dwaj oprawcy znajdujący się na narożach obrazu. Sukienka umieszczona na Obrazie pochodzi z początku XVIII wieku i jest ona bogato trybowana w kwiaty i osłania ramiona Chrystusa. W sztuce obraz tego typu, zwany jest najczęściej „Ecce Homo”, a temat ten był popularny zwłaszcza od XIV do XVII wieku. W latach 1977-1978 Obraz był konserwowany w Pracowniach Konserwacji Zabytków w Warszawie przez panią Halinę Rudniewską.