W niedzielę, 24 sierpnia 2025 roku, w naszej parafii przeżywaliśmy wyjątkowe święto – Gminne Dożynki, czyli uroczyste dziękczynienie za tegoroczne plony. Był to czas wspólnej modlitwy, radości i wdzięczności za trud rolników oraz za błogosławieństwo Boga, który „ziemię napełnia swymi darami”.
Uroczysta Eucharystia
Głównym punktem obchodów była Msza Święta sprawowana w Sanktuarium Chrystusa Cierniem Koronowanego w Paradyżu o godzinie 12:00. Liturgii przewodniczył ks. dr Piotr Supierz, proboszcz parafii. Już od wczesnych godzin południowych przed sanktuarium gromadzili się parafianie, pielgrzymi, przedstawiciele władz samorządowych oraz zaproszeni goście.
Podczas procesyjnego wejścia do świątyni uwagę wiernych przyciągały pięknie uplecione wieńce dożynkowe, przygotowane przez sołectwa oraz koła gospodyń i gospodarzy wiejskich. Były one wyrazem wdzięczności Bogu za zebrane plony i znakiem żywej tradycji, przekazywanej z pokolenia na pokolenie.
Ks. Piotr Supierz, witając zgromadzonych, podkreślił znaczenie wspólnoty i solidarności w życiu społecznym. W sposób szczególny zwrócił się do rolników, ogrodników, sadowników i pszczelarzy, dziękując im za ich ciężką i odpowiedzialną pracę, która służy wszystkim mieszkańcom gminy.
W homilii kapłan odniósł się do Ewangelii dnia, wskazując, że praca na roli jest nie tylko wysiłkiem fizycznym, ale także duchowym powołaniem. Każdy chrześcijanin – podobnie jak rolnik – jest wezwany, by siać dobro, dbać o wzrost wiary i przynosić owoce w życiu codziennym. – „Pan Jezus oczekuje od nas wierności i wytrwałości. Tak jak rolnik ufa, że jego trud wyda plon, tak i my mamy ufać, że Bóg pobłogosławi naszemu wysiłkowi” – podkreślał ks. Supierz.
Po zakończonej Eucharystii barwna procesja z wieńcami dożynkowymi wyruszyła na plac parafialny. Tam odbyła się dalsza część uroczystości, podczas której mieszkańcy i goście mogli wspólnie radować się świętem wdzięczności. Nie zabrakło śpiewu, modlitwy, rozmów i okazji do spotkania w serdecznej atmosferze.
Dożynki 2025 w Paradyżu stały się pięknym świadectwem żywej wiary i jedności. Były także przypomnieniem, że wszystko, co posiadamy – owoce ziemi i pracy rąk ludzkich – jest darem od Boga, który warto przyjmować z pokorą i dzielić się nim z innymi.
